سوءمصرف الکل مانند سایر مواد دیگر، یک اختلال زیستی رفتاری است و فرایند پیشگیری که بر مبنای آموزش و تغییر رفتار میباشد بر اساس ساختارهای سنجش و غربالگری بنا شدهاند تا ماهیت و شدت مشکلات مرتبط با الکل و میزان وابستگی فرد به الکل را بسنجد و با ارزیابی وضع فعلی بیمار با رویکرد انگیزشی و غیرقضاوتی بتواند درمانی مناسب را پیش روی فرد مصرفکننده قرار دهد. ابزارهای غربالگری به این دلیل انتخاب شدهاند که در دسترس، پایا و قابل کاربرد هستند و نتیجهی ارزیابیها را میتوان به سادگی در محیطهای درمانی به کار برد.